książki-które skradły mi serce

Połączyło ich wielkie uczucie, którego nadejścia żadne z nich się nie spodziewało. Niechciane, nieplanowane, niepotrzebne. Wielka miłość, która jest wspaniałym darem, w tym przypadku obojgu przyniosła jeszcze więcej bólu. Bo miłość to wolność, a kochać znaczy pozwolić odejść. Nikt nie zasługuje na to, by zostać uwikłanym w związek bez przyszłości. W uczucie, które może zakończyć się tylko w jeden sposób. Do kogo jednak tak naprawdę należy decyzja? Wzruszająca powieść o przewrotności losu i jego nieuchronności. O tym, że życie czasami brutalnie weryfikuje nasze plany i o sytuacjach, z których nie ma dobrego wyjścia. Bardzo wzruszająca opowieść o miłości i życiu..Wciągnęła Mnie doszczętnie. Książka opowiada o przypadkowym spotkaniu, dwóch dojrzałych osób,których połączyła wielka miłosc ..Polecam serdecznie idealna na letnie wieczory.

Już od pierwszych stron „Ważki” czytelnik zostaje wciągnięty w sam środek misternie skonstruowanej, przemyślanej w najmniejszych szczegółach fabuły. Autorka wprowadza w powieści kilka wątków, które nie tylko skutecznie przyciągają uwagę czytelnika, ale jednocześnie utrudniają prawidłowe wytypowanie „kto zabił”. Jak w każdym dobrym kryminale, tak i tutaj wszyscy mogą być podejrzani, bowiem każdy zawsze ma coś do ukrycia. Nie inaczej jest w „Ważce”. Tylko z pozoru postaci z powieści dają się łatwo podzielić na dobrych i złych. W rzeczywistości jednak skrywają mroczne tajemnice i drobne grzeszki, ale tym samym zyskują motyw, aby się zemścić lub tylko wynagrodzić sobie krzywdy z przeszłości. Małgorzata Rogala ponownie stawia między wierszami tezę, że w każdym z nas tkwi pierwiastek zła i tylko kwestią czasu i okoliczności jest, czy zostanie on głęboko uśpiony, czy wpłynie destrukcyjnie na życie człowieka. Na przykładzie bohaterów „Ważki” widać, że droga od dobra do zła bywa bardzo krótka

Czterdziestoletni Mischa dowiaduje się, że jego ukochana matka przed śmiercią podarowała nowojorskiemu muzeum bezcenny obraz Tycjana. Skąd go miała? Dlaczego nic o tym nie wiedział? By rozwiązać tajemnicę, Mischa musi się cofnąć w przeszłość aż do swego dzieciństwa. Spędził je w okupowanej Francji, gdzie jego matka w sekrecie poślubiła niemieckiego oficera, a potem poznała pewnego przystojnego Amerykanina, do którego chłopiec bardzo się przywiązał. Zdrada uczuć legła cieniem na całym dalszym życiu Mischy i utrudniła poszukiwania tej jednej jedynej… Główny bohater to Mischa, chłopiec którego życie naznaczyła nie tylko wojna, ale i fakt że jest dzieckiem Niemca. Poniżany i prześladowany, jako szwabski bękart miał oparcie tylko w matce. W końcu pojawia się tajemniczy Coyote i zabiera ich do Ameryki. Tutaj przeżywa wzloty i upadki. W końcu wyrusza śladami przeszłości do Francji. Większość książki stanowi narracja stąd czyta się ja powoli i ciężko.  Książka bardzo mi się podobała

„M jak miłość. Początki” to powieść na podstawie 1. sezonu serialu, który w szczycie popularności gromadzi przed ekranem nawet 12 600 000 widzów. Kultowy serial po raz pierwszy w formie książki! „M jak miłość. Początki” to powieść na podstawie 1. sezonu serialu, który w szczycie popularności gromadzi przed ekranem nawet 12 600 000 widzów. Opowieść rozpoczyna się we współczesności, by przenieść czytelnika do samych początków historii o rodzinie Mostowiaków. Powieści towarzyszy część Zza kulis, zawierająca wywiady z aktorami i twórcami serialu, zabawne anegdoty planu, ciekawostki oraz wiele miłych niespodzianek. Książkę wzbogaca ponad 50 niezwykłych zdjęć. Uwielbiam M jak miłość, i gdy moja przyjaciółka kupiła sobie tą książkę to wiedziałam że ją przeczytam!! Książka opowiada o rodzinie Mostowiaków, których dobrze znamy!! Miło było wrócić do początku historii serialu,gdy on się zaczął ja byłam dzieckiem i do dzisiaj pamiętam jak z wielką radością zaczynałam oglądać serial,tak je

Cześć!! Od kilku miesięcy śledzę w kalendarzu,ciekawe niezwykłe dni.. Dzisiaj mamy dzień roweru!!  Z tej okazji pokaże wam zdjęcie z moim rowerem !!!! Nietypowe święto ale jakie miłe :)

Przejmujące losy „białych niewolnic”, kobiet z najniższego szczebla hierarchii służby domowej. Tych, których w przedwojennej Polsce było najwięcej. Zatrudniane przez mieszczaństwo wiejskie dziewczęta zaczynały służbę mając często 15 lat. Nie miały prawa do urlopu i wypoczynku, pracowały od świtu do nocy za grosze. Joanna Kuciel-Frydryszak zagląda do ich maleńkich pokoików w eleganckich kamienicach, przypatruje się, co robią, gdy mają wychodne, obserwuje je przy kuchennej pracy, współczuje, gdy muszą oddać swoje często nieślubne dzieci. Ale praca służącej to mimo wszystko awans i dotknięcie lepszego świata. Dla niektórych służba stanie się przygodą życia. Inne w rodzinie chlebodawców znajdą przyjaciół i opiekunów. W galerii służących pojawiają się zarówno te, które zapisały się w historii: Anna Kaźmierczak, prababcia kanclerz Angeli Merkel, Teosia Pytkówna, żona Stanisława Wyspiańskiego, Aniela „Ciemna”, która wymyśliła końcówkę Ferdydurke, komunistka Etla Bomsztyk, jak i te bezim