Moja poezja

                                                           ,,Miłość w podarku"

Podaruje ci prezent,

taki wyjątkowy...

Będzie to uczucie,                                                                       

do jednej ,jedynej osoby..

Podarowała Mi coś wyjątkowego...

Ja sam nie wiem dlaczego?

Było to zimą...

Gdy mróz szczypał w oczy...

Wtedy zobaczyłem...

Te błękitne oczy...

Które się do Mnie uśmiechały,

iskierkami czarowały..

A Ja na tym zimnym mrozie stałem,

po prostu się zaczarowałem..

Już mija rok od tego wyjątkowego spotkania,

już jedna wiosna i lato za Nami..

A My dalej żyjemy,

zimowymi wspomnieniami.

Zaczarowanie w miłość się zmieniło...

Dobrze że, 

się szybko nie skończyło...

Bo kocham te błękitne oczy,

kocham uśmiech ten uroczy.

Kocham serce tej zimowej dziewczyny..

Jestem z Nią bardzo szczęśliwy...

Miłość w podarku dostałem,

naprawdę się zakochałem...

,,Czarownice na świecie"

Nie wiem czy Wy wiecie,

czarownice kiedyś były na świecie.

Na miotłach latały,

czarne koty przygarniały.

Zębów wcale nie myły i ciągle się złościły.

Każda z nich dzieci nie lubiła,

zawsze ich przeganiała.

Serce ze stali miały,

ciągle na wszystko się obrażały.

W jednym domku,

czarownic było trzy.

Jedna kota czarnego miała,

druga świnkę czarną przygarnęła...

A trzecia chodziła w las co niedziela...

Kłóciły się siostry trzy...

Nieraz czary na siebie rzucały,

ale niczego się nie obawiały..

Pewnej nocy....

Jedna do domu nie wróciła....

Chociaż żadna z sióstr się tym nie przejęła..

Po nocy była niedziela...

Cóż, czas poszukać jednej z nich..

Ale gdzie?

Jak ślad po niej znikł?

Chodzą dwie wiedźmy..

Szukają tej trzeciej,

lecz nigdzie jej nie było...

Las przebiegły już trzy razy...

Aż, nagle pod starym dębem usłyszały płakanie...

Siedziała pod nim wiedźma,

łzy jak groch jej leciały.

Gdy siostry podeszły nie wiedziały...

Że, tej trzeciej serduszko się zmieniło...

Dobrocią bić zaczęło...

Bo zobaczyła chore drzewo,

co pomału umierało...

Swe korzenie chowało..

Wiedźmie serce zmiękło...

Już nie chce być wiedźmą przebiegłą.

Chce dobrocią się radować,

z przyjaciółmi tańcować..

Od tamtej pory każda z sióstr,

złych czarów nie odprawiała już...

Dobroć ich ogarnęła,

szczęśliwa i radosna była każda niedziela.

Znaleźli przyjaciół wielu,

czarny kot straszny być nie mógł...

Bo słodkie to było zwierzątko..

Od tamtej pory zaprzyjaźnił się z miotłą....

,, Zmień życia bieg "

Zmień życia bieg,

bądź jak rwąca rzeka.

Przestań wciąż uciekać 

i na coś czekać.

Nie warto tracić czas,

z nie wartościowymi osobami.

Przecież tyle pięknych chwil przed nami.

Ludzie którzy nas lubią i kochają,

się nie odwrócą.

Odejdą Ci,

co się Tobą znudzą.

Nie proś ich o Swą uwagę,

bez Nich dasz sobie świetnie radę .

Tylko zmień życia bieg....

A wszystkie troski i smutki odejdą w cień .

,Stara fotografia"

Stara,wyblakła fotografia..

A na niej smutne, zmęczone twarze kobiety i mężczyzny.

Ta para spogląda się czule na Siebie,

jej oczy błękitne błyszczą,

usta jego się uśmiechają.

Patrząc na te zdjęcie,

zastanawiam się czy są dla siebie blisko?

Czy znaczą dla siebie wszystko?

Nie wiem,

lecz te zdjęcie mnie oczarowało.

Lekcje pokory mi dało.

Uświadomiłam sobie że ,

życie zbyt szybko leci.

A My razem z nim,

pędzimy bez tchu.

A przecież w życiu nie o to chodzi..

Cieszmy się Nim,

dopóki jesteśmy młodzi.

Bo później wspomnienia tylko zostaną.

Kiedy przyjdzie sędziwy wiek,

kiedy zmarszczki pojawiają się na ciele.

Byśmy mogli powiedzieć że,

przeżyliśmy tak wiele.

Ta stara fotografia,

Mi przypomina że,

liczy się każda spędzona chwila.

Nie marnujmy czasu,

spełniamy marzenia .

Bo najpiękniejsze będą ,

nasze wspomnienia.

To, moja największa pasja... Czytanie i pisanie wierszy jak wam się podobają zostawcie komentarz...