Opowieść o tęsknocie ,przyjaźni i odwadze

 

Czasami prawda rozciąga się daleko za horyzont.

Jałowe lata bez wschodów i zachodów słońca. Wspomnienia jak burza piaskowa, jak skrzypienie desek w starym domu. Smugi przeszłości płytko pod skórą. Gry komputerowe i bułgarski rap.

Maniek i Zuza mieszkają po sąsiedzku na warszawskim Mokotowie. On, były saper, próbuje spisać wspomnienia z misji w Afganistanie, mając nadzieję wreszcie stamtąd wrócić. Ona, dziecko pokolenia Y, uczy się żyć na własny rachunek i mimowolnie zatraca się w rodzinnej tajemnicy. Choć z pozoru nic ich nie łączy, ciążą ku sobie, niezdolni i niechętni do pielęgnowania więzi z otoczeniem.

Nowa książka Jakuba Małeckiego to zaskakująca opowieść o tęsknocie, przyjaźni i odwadze. O konfrontacji z zadrą – własną i cudzą. O próbach znalezienia właściwej wersji siebie.

Świetna książka, po raz kolejny przekonałam się że, Jakub Małecki potrafi czytelnika zaskoczyć..

Była to opowieśc o wielkiej odwadze i sile,o przyjaźni która nieraz przechodziła trudne chwile ..Było to coś takiego genialnego, że nie sposób się od tego było oderwać..Było to coś zaskakująceg, co bardzo mi się podobało...Nie da się ukryć, że jestem zaczarowana stylem pisania Małeckiego...