Niewinna dziewczyna w niewoli

                                      Rok 2006 był dla Roxany Saberi początkiem koszmaru — amerykańska dziennikarka została uprowadzona z mieszkania i brutalnie aresztowana pod zarzutem działania na szkodę bezpieczeństwa narodowego. Powodem niepokoju władz stała się pisana przez nią książka o Iranie, składająca się z wywiadów i obserwacji czynionych na terenie kraju. Projekt uznano za przykrywkę dla działań szpiegowskich.

Wtrącona do więzienia za zbrodnię, której nie popełniła, Saberi spędziła długie dnie na powtarzaniu zeznań o swojej niewinności. Gdy prawda nie przyniosła rezultatów, pod presją psychiczną oprawców zdecydowała się złożyć fałszywe oświadczenie, które później odwołała. Rozpoczęło to serię niekończących się przesłuchań, zamknięcia i izolacji. W sprawie uwolnienia młodej kobiety interweniowały liczne organizacje międzynarodowe, a nawet sam Barack Obama.

Bohaterka książki i zarazem jej autorka, po wyjściu

z więzienia postanowiła spisać to co przeżyła.

Te wszystkie złe wspomnienia, najlepiej wymazała by

z głowy, lecz dzięki napisaniu tej powieści przeżyła

tzw. tarapie.

Moim zdaniem jest to cudowna książka,

pokazująca jak okrutna jest władza w innych krajach,

w których kobiety nie mają żadnych praw.

Mimo że była dziennikarką,

nie dawano jej żadnej ulgi.

Bezprawne wtargnięcie do jej mieszkania,

zabranie jej na wiele godzin przesłuchań było dla niej 

szokiem.. Dziennikarka oskarżona została o szpiegostwo dla amerykańskiego CIA na terenie Iranu i tym samym działanie na szkodę arabskiego państwa. Jej historia wywołała burzę w mediach na całym świecie, w każdym jego zakątku ludzie jednoczyli się z niesłusznie osądzoną kobietą, śledzili najświeższe doniesienia, wyczekiwali na proces, prowadzili głodówki wraz z Roxaną i dopingowali ją w walce o wolność.

Dziewczyna przechodzi wielką walkę z cierpliwością,

musi zmierzyć się z wieloma nieprzyjemnościami i

cierpieniem więziennym by, móc odzyskać wolność..

Czytając czułam niepokój,

m.in dlatego że, gdzieś na świecie zdarzają

się takie rzeczy.

Mimo że, to świetna książka to czułam lęk 

i wielkie współczucie dla kobiet niewinnie siedzących w więzieniu...