Romantyczny i nieziemski wieczór z klasyką!!!

 „Wichrowe Wzgórza” (1992) w reżyserii Petera Kosminsky’iego opartego na podstawie powieści Emily Bronte pod tym samym tytułem. Główne role w tym filmie grali: Juliette Binoche (jako Kathy Linton/Catherine Earnshaw)
Ralph Fiennes (jako Heathcliff), Simon Sheperd (jako Edgar Linton), Jeremy Northam (jako Hindley Earnshaw), Jason Riddington (jako Hareton Earnshaw), Sophie Ward (jako Isabella Linton).
Akcja filmu rozgrywa się w epoce wiktoriańskiej w Wielkiej Brytanii. Do pięknej posiadłości Wichrowe Wzgórza przybywa nowy dzierżawca Drozdowego Gniazda. Szaleje wichura, pada deszcz. Prosi o nocleg, dostaje stary, opuszczony pokój z dużymi oknami. Kobieta przestrzega go, aby nie kładł świeczki na parapecie. Mężczyzna ignoruje ostrzeżenie i zapada w sen. Budzi go dźwięk tłuczonego szkła. Wybiega przerażony z pokoju. Mówi coś o duchu. Nagle cofamy się o 30 lat wstecz. Widzimy starca powracającego z tułaczki. Przyprowadza małego chłopca, biednego Cygana znalezionego gdzieś na ulicach miasta. Nazywają go Heathcliff. Kathy córka akceptuje nowego brata, lecz Hindley zaczyna być zazdrosnym. Po kilku latach Kathy i Heathcliff zakochują się w sobie. Pewnego dnia dziewczyna poznaje Edgara Lintona, który oczarowuje ją swoją elegancją i nienagannymi manierami. Kiedy Heathcliff dowiaduje się, że Edgar poprosił jego ukochaną o rękę, ucieka z Wichrowych Wzgórz. Wraca po trzech latach nieobecności jako bogaty człowiek z silnym postanowieniem zemsty na rodzinie Lintonów.

Atmosfery niepokoju, który przeżywają bohaterowie, znakomicie dopełnia muzyka dobrana przez Ryuichi Sakamoto. Piękne, romantyczne pejzaże z Anglii i Stanów Zjednoczonych powodują, że film ogląda się nie tylko z zainteresowaniem, ale i z przyjemnością. Zdjęcia zawdzięczamy Mike’owi Southon’onowi. Znakomicie skonstruowana fabuła trzyma widzów w napięciu. Reżyser, Peter Kosminsky doskonale poprowadził aktorów wcielających się w role powieści Bronte. Świetnie dobrane kostiumy wiernie oddają czas akcji filmu. Scenografia bez zarzutów, możemy wyróżniać dobrane elementy epoki wiktoriańskiej. Oryginalna gra aktorów, która sprawia, iż czujemy się jak główni bohaterzy. Dialogi ciekawe, scenariusz napisany, przez Anne Devlin. Niestety nie miałem okazji przeczytać książki, więc nie mogę potwierdzić jej odwzorowania na szklanym ekranie.
To bardzo dobry film, dlatego polecam go wszystkim,którzy chcą się przenieś w inny świat.

Aj,aj,aj porwało mnie!!

Dzisiaj mój chłopak przez cały dzień opowiadał o klasyce,muzyka,filmy i takie różne tego typu rzeczy,
Po rozmowie z nim,weszłam na internet i zaczęłam szukać czegoś,co mnie porwie a zarazem zrelaksuje.
I znalazłam ,od razu pokochałam ten film,po pierwszych paru minutach oglądania doszłam do wniosku że,to jest to czego mi brakowało.
Klasyki,właśnie sobie obiecałam że,po przeczytaniu czekającego mnie stosiku,pobiegnę do biblioteki i wezmę wichrowe wzgórza!!!

No fenomenalny film,z racji tego nie byłabym sobą gdybym nie napisała wierszy na temat tego filmu!!
Uwielbiam jest jednym z najlepszych filmów, jaki oglądałam!!


Tam,gdzie wichrowe wzgórza,
tam została moja dusza.
Jest tak pięknie i cicho,
czyżby to wszystko mi się przyśniło.
Tam został duch mojej młodości,
nigdy nie zapomnę o naszej miłości.
Lecz to bardzo boli,
wiedząc że,nasza miłość
została zamknięta w niewoli.
Czasami się zastanawiam,
dlaczego Ja z nikim
o Tobie nie rozmawiam.
Moja rodzina,naszej miłości nie akceptuje
sądzi że,moja młodość i uroda przy Tobie się zmarnuje!
Więc trwam w tej bezsilności,
boję się myśleć o naszej zakazanej miłości.
Ale,wiem że,moje serce jest w Tobie zakochane,
Wiem że,nawet w grobie moje myśli będą przy Tobie.
Lecz  wiem że,nasze serca skrzywdziłam,
bo gdy wyjechałeś Ja Cię zdradziłam!
Wielką pomyłką to było,ale mojej miłości do Ciebie nic nie zmieniło.



Piękna księżniczka w parobku się zakochała!
Bez niego świata nie widziała,
choć jej rodzice tej miłości nie uznawali,
oni się bardzo kochali.
Młodzi się ukradkiem spotykali,
nigdy nie mogli być sami.
Jej bogactwo było mu zabronione,
a i serce zostało przez to bardzo zranione.
Więc uciekli daleko,gdzie nikt ich nie znał,
nie wiedział o zakazanej miłości.
Do pałacu nigdy nie wrócili i
dzięki temu w zgodzie i wielkiej miłości żyli!!