Naznaczona wstrząsającą tajemnicą ballada o pięknie i okrucieństwie polskiej prowincji

 Dzisiaj zrecenzuje wam, perełkę...Książkę, przy której nie da  się przejść obojętnie...

 Kończy się wojna. Jan Łabendowicz odmawia pomocy uciekającej Niemce i ta przeklina jego rodzinę. Wkrótce na świat przychodzi syn Jana: chłopiec o śnieżnobiałej skórze. Kilkadziesiąt kilometrów dalej, w starej szafie wybucha zapomniany granat, burząc życie Bronka Geldy i jego kilkuletniej córki.

Na losy Geldów i Łabendowiczów wpływają kolejne dziejowe zawirowania i przepowiednie, a także osobiste słabości i obsesje. Drogi obu rodzin przecinają się w zaskakujący i niespodziewany sposób. Na dobre zespaja je uczucie dwojga odmieńców: introwertycznego albinosa i okaleczonej w płomieniach dziewczyny.

Po wojnie uciekająca z terenów Polski Niemka przeklina młodego Janka i jego rodzinę. Niewiele później Cyganka rzuca klątwę na Bronka i jego małą córeczkę. Czy takie klątwy można traktować poważnie? Chociaż mężczyźnie się nie znają i losy w ciągu lat wiele razy się splotą. Tak samo jak losy ich potomków.

Po przeczytaniu tej książki, musiałam zebrać myśli, to nie jest zwykła książka Jakuba Małeckiego, o nie,nie..

,,Dygot" to jest arcydzieło, to historia bez wątpienia w sam raz, na te czasy w jakich się znajdujemy.

Widzimy tu powojenny PR-L , widzimy jak  ludzie zmagają się ze strachem i obawiają się o losy najbliższych. Ale to nie wszystko, z tej książki wyciągnęłam jeszcze jedną ważną rzecz. A mianowicie, nasz główny bohater jest inny, ma inny kolor skóry, jest albinosem i trudne jest jego życie..

Mamy tutaj, pokazane jak szybko może się skończyć to co dobre, jak kruche jest nasze życie..

Hmm, w tej książce autor pokazuje jak bardzo boimy się cierpienia, jakie towarzyszą nam lęki przed tym co Nam nieznane...

Nie wiem jak dla Was, dla Mnie to bardzo dobra lektura..