Pisarka co pisze kryminały i ma złote włosy !A na dodatek uśmiech tak uroczy!!!

Uwielbiam czytać książki Polskich pisarek i pisarzy.
Na Katarzynę Bondę trafiłam na jakiś blogu, blogerka opisywała właśnie jedną z jej książek.
I tak się skusiłam na przeczytanie recenzji, następnie podpatrzyłam jakie ta pani ma książki poczytałam kolejne ,recenzję i się zakochałam!
Cudownie pisze choć ja dopiero jedną książkę tej pani przeczytałam, ale mam nadzieję że, przeczytam jeszcze nie jedną .



Książka Katarzyny Bondy "Okularnik" została nominowana w Plebiscycie Książka Roku 2015 lubimyczytać.pl w kategorii Kryminał sensacja Thriller.

Pisze przede wszystkim prozę kryminalną. Zadebiutowała w roku 2007 kryminałem Sprawa Niny Frank (nominowanym do Nagrody Wielkiego Kalibru dla najlepszego kryminału roku i wznowionym w 2011 roku pod zmienionym tytułem Dziewiąta runa), otwierającą serię ze śląskim psychologiem policyjnym Hubertem Meyerem, na którą składają się także powieści Tylko martwi nie kłamią (2010) oraz Florystka (2012). W roku 2014 opublikowała bestsellerową powieść Pochłaniacz, będącą pierwszą częścią tetralogii kryminalnej, której główną bohaterką jest profilerka Sasza Załuska. Bonda jako pierwsza wprowadziła do rodzimej prozy kryminalnej postać profilera policyjnego, co było pochodną współpracy autorki z cenionym polskim profilerem, Bogdanem Lachem, wspólnie z którym napisała książkę dokumentalną Zbrodnia niedoskonała (2009), przybliżającą na przykładach rzeczywistych spraw kryminalnych metodologię i praktykę
profilowania policyjnego.

W prozie kryminalnej Bonda udanie łączy schematy rodem ze skandynawskiej odmiany kryminału z kryminałem procedur policyjnych, opartym na drobiazgowej dokumentacji metod działania policji. Autorka umiejscawia akcję kolejnych kryminałów w różnych przestrzeniach miejskich, np. w Katowicach (Tylko martwi nie kłamią) czy Trójmieście (Pochłaniacz). Ważną rolę w powieściach Bondy odgrywają nie tylko główni bohaterowie, profilerzy Meyer i Załuska, ukazywani w sposób ciekawy i pogłębiony psychologicznie, ale również postaci drugiego planu, portretowane z dużą dbałością o szczegóły. Wynika to w dużej mierze z wielowątkowości, skomplikowania fabularnego tych kryminałów, których autorka nie skupia się tylko i wyłącznie na intrydze kryminalnej, stanowiącej „kręgosłup” opowieści. Warte podkreślenia jest, że Bonda mimo mnogości wątków i motywów pobocznych tworzy w swoich powieściach bardzo klarowne, trzymające do końca w napięciu fabuły. Nawiązując do najbardziej popularnej obecnie skandynawskiej odmiany kryminału, pisarka wplata w intrygi kryminalne wątki obyczajowe i społeczne, ukazujące problemy, z którymi zmaga się polskie społeczeństwo. Dla przykładu, we Florystce pisze o kłopotach z mniejszościami etnicznymi i traumach spowodowanych utratą dziecka, natomiast w Pochłaniaczu – o alkoholizmie kobiet.

Bonda jest także autorką książki reportażowej Polskie morderczynie (2008, tekst doczekał się adaptacji filmowej i teatralnej), w której przedstawia, odwołując się do akt sądowych i wywiadów z tytułowymi morderczyniami, sylwetki kobiet skazanych na długoletnie więzienie za najcięższe zbrodnie, wskazując, że w każdym człowieku tkwią pokłady agresji, mogące pchnąć ku zbrodni.

Książki.

Sprawa Niny Frank, Chorzów: Videograf II, 2007.
Polskie morderczynie, Warszawa: Muza, 2008.
Zbrodnia niedoskonała, Katowice: Videograf II, 2009.
Tylko martwi nie kłamią, Chorzów: Videograf II, 2010.
Dziewiąta runa, Chorzów: Videograf II, 2011.
Florystka, Chorzów: Videograf, 2012.
Pochłaniacz, Warszawa: Muza, 2014.
Okularnik, Warszawa: Muza, 2015.
Lampiony, Warszawa: Muza, 2016.

Jednak są Polskie młode pisarki które, potrafią wzbudzić ogromną ciekawość

w czytelniku.

Dla mnie pani Kasia jest rewelacyjną pisarką!!!