Kolejny audiobook

 

Cześć!!!

Właśnie skończyłam słuchać strasznie dobrego audiobooka...

,,Aborcja jest" Historia odwiecznych sporów wokół aborcji i głosy kobiet, które się na nią zdecydowały.

Przez stulecia o aborcji decydowali głównie mężczyźni, tak jest do dziś. Katarzyna Wężyk oddaje głos kobietom, które usunęły ciążę. Ich szczere opowieści obnażają zafałszowanie aborcyjnej rzeczywistości w Polsce. Autorka pyta, dlaczego zdecydowały się na zabieg. Jak go zrobiły, w kraju z tak restrykcyjnym prawem, tak bardzo piętnującym przerywanie ciąży. I jak się wtedy czuły. Historie Polek zestawia z opowieściami Amerykanek stojących po obydwu stronach barykady. Wężyk przygląda się również historii aborcji: jak kobiety radziły sobie w czasach, gdy mogły liczyć tylko na zioła i akuszerki, a za zabieg groziły surowe kary. Sprawdza, jak aborcja stawała się narzędziem władzy nad rozrodczością, cwanym wytrychem dla podejrzanych praktyk politycznych, przedmiotem językowych manipulacji i kondensatorem złych emocji. A także tworzy nieoczywiste świadectwo, tego, jak dziś „wkurwione” kobiety wychodzą na ulice w obronie swoich praw.

Po przeczytaniu tej książki rodzi się pytanie: czy ideologie wykorzystywane by uzasadnić zakaz aborcji przed wiekami różnią się od tych używanych dziś przez ludzi, którzy chcą odebrać kobietom prawo do decydowania o swoim ciele i życiu.

Bardzo pouczająca książka, słuchałam ją z wypiekami na twarzy i zastanawiałam się jak mogą czuć się te kobiety...Życie ich napewno po aborcji nie jest łatwe...

Książka niezmiernie mi się podobała, słuchanie tego jak te nienarodzone dzieci a raczej płody, były traktowane to coś strasznego....Bardzo Mnie to poruszyło, nie ukrywam że, mam ochotę napisać jakiś wiersz, o tym....Może jakieś przesłanie zobaczymy...

Coś co, nie jest już tematem tabu.. Aborcja jest straszna, niekiedy kobiety naprawdę nie mają wyboru, ale nie potrafie powiedzieć czy aż tak ich popieram...

Jeżeli ma się urodzić niepełnosprawne dziecko, to ja rozumiem, nikt na to nie jest gotowy, każdy się boi...

Ale, czy nie każdy ma prawo żyć? Nie wiem, mam straszne odczucia, bo ja jestem niepełnosprawna, inaczej do tego podchodzę...

Strasznie Mnie poruszyła ta książka...Mam ochotę usiądź w kąpie i myśleć i coś napisać o tym..

Kto wie może dzisiaj coś stworzę...