książka o której nie da się zapomnieć

To najpiękniejsza poetycka opowieść o poszukiwaniu przyjaźni, bliska sercu każdego czytelnika dzięki swojej nieprzemijającej mądrości. Od 1943 roku jest wydawany w milionach egzemplarzy na całym świecie.

A oto mój sekret. Jest bardzo prosty: dobrze widzi się tylko sercem. Najważniejsze jest niewidoczne dla oczu...

Autorowi „Małego Księcia” jako jednemu z niewielu udało się wejść do Panteonu światowej literatury za sprawą jednej zaledwie książki i to bardzo małych rozmiarów. Fenomenu opowieści Exupéry’ego nie sposób wyjaśnić kilkoma zdaniami, chociaż sam autor przekazał przecież tak wiele za pomocą tak niewielu słów. Na tym jednak polega prawdziwa wielkość, że nie potrzebuje medialnego szumu, mnogości ornamentów czy patetycznych słów. Aby porwać pięknem, głębią i mądrością, wystarczy prawda, jaką chce się przekazać. 

Prawdy, jakich Mały Książę nauczył już kilka pokoleń ludzi, są zarazem proste i głębokie, niepozorne i wielkie, zawsze jednak bezkompromisowo obnażające świat stworzony przez dorosłych. Każdy bowiem wie, że chcąc być postrzegani jako inni, niż jesteśmy w rzeczywistości, wymyślamy czasami małe kłamstwa, ale któż się do tego przyzna? Niejeden alkoholik pije, aby zapomnieć, że się wstydzi tego, że pije; ale któż w to uwierzy, kto zrozumie, jeśli sam nie topi smutków w kieliszku? Uciekając w tłum i wir zajęć, większość z nas nie zauważa, że także wśród ludzi można być samotnym. Słuchając telewizyjnych debat, należałoby pamiętać, że mowa jest źródłem nieporozumień. Wtedy być może łatwiej pojmiemy, skąd ten jazgot, spór i upór towarzyszący każdej z nich. Cóż można powiedzieć o naszym notorycznym braku czasu, jeśli nie to, że nie pozwala on nam czegokolwiek ani kogokolwiek poznać bliżej; że nakazuje kupować rzeczy gotowe, a ponieważ nie ma jeszcze sklepów z „gotowymi” przyjaciółmi, stąd brak czasu implikuje brak przyjaciół. 

Zapytani o cytat z „Małego Księcia” odpowiemy zapewne słowami lisa: „oswoić znaczy stworzyć więzy”. Tylko ilu z nas w rzeczywistości tworzy więzy? Niestety niewielu, bojąc się zapewne odpowiedzialności za to, co oswoi. Lektura „Małego Księcia” to właśnie nauka tworzenia więzów, oswajania się z mądrością dziecka, to nauka patrzenia na świat sercem tak, by widzieć ukryte przed oczami piękno. Zachęcam zatem wszystkich, by pozwolili się oswoić filozofii „Małego Księcia” - wtedy nawet na pustej ulicy i w pustym domu łatwiej będzie odnaleźć przyjaciół, spotkać swoją różę.

Urzekająca książka przypominająca mi lata dzieciństwa,jest to piękna i uniwersalna baśń dla dzieci jak i dla dorosłych.Na każdej kartce tej cudownej książki są cytaty dające dużo do myślenia,zawiera mądre cytaty i potrafi dużo nauczyć o życiu i miłości do drugiego człowieka.Jedyna książka z lektur szkolnych do których mam duży sentyment i chce się do niej wracać,za każdym razem gdy widzę tę książkę na półce w bibliotece wracam do wspomnień .

Jak mogłam jako mała dziewczynka czytać tę lekturę i zachwycić się jej pięknem a zarazem delikatnością jaką w sobie posiada.

Nie da się zapomnieć tak pięknej książki jak ,,Mały książę" zawsze  będę miała do niej sentyment.

To po prostu magiczna książka która posiada w sobie najwspanialszą  moc jaką jest jej przeczytanie!!!