Moja poezja

Dałem Ci różę ty ją przyjęłaś i odeszłaś bez słowa dziękuję.
Powiedz mi miła czego Ci brakuj,kocham cię jak wariat,na rękach noszę,obsypuje kwiatami,o nic nie proszę.A ty jak zwykle nadąsana !
Wiesz że,zachowujesz się jak wielka dama,która żąda wiele nie dając nic od siebie.
Wiesz co mówią moi przyjaciele.
Że,ja matoł jestem o miłość się proszę.I powiem Ci szczerze że,rację mają że,się wyśmiewają.
Bo Ci ciągle mało,mało.
A ja już tego nie wytrzymam co z ciebie za dziewczyna?
Że, z błahostki się cieszyć nie chcesz.
A więc nie to nie odchodzę a ty poszukaj sobie kogoś innego,bardziej głupszego i nienormalnego.


,,Szkoła miłości"
Już od małego uczymy się miłości,poznajemy jej różne oblicza.
Najpierw jest miłość do rodziców i bliskich nam osób.
Jednak z wiekiem potrzebujemy innej miłości a gdy ją otrzymujemy ona nas uczy bliskości.
Szacunku do drugiego człowieka i tego że,miłość wiecznie trwa nie ucieka.
Bo ona nie mija nie ważne jaka ona jest! Jest wieczna i konieczna.Bo uskrzydla człowieka i dodaje siły,wiary i nadziei na lepsze jutro.Miłość bez względu jaka jest nam potrzebna  i jest dla całego świata.Więc ucz się jej każdego dnia,a lekcje zapamiętuj na stałe bo życie z miłością jest szczęśliwe i wytrwałe.

Cudownie jest wtulić się w twoje ramiona i o całym świecie zapomnieć,tylko powiedz czy to warto jak ty kłamiesz jak nikt.
Nie umiesz powiedzieć szczerze co cię trapi,co cieszy.Tylko wymówki słyszę z twych ust.
Przestałeś kochać mnie już?
A przecież przysięgałeś przed Bogiem w zdrowiu i chorobie że,będziesz zawsze i wszędzie.
I  co mi z przysięgi twej?
Co to za miłość między nami jak my ciągle się mijamy.
Nie masz czasu dla mnie wcale,a ja głupia znoszę to wytrwale.
Twa miłość to tylko ozdoba!Wizytówka której potrzebujesz,bo wiesz że,masz gdzie się schronić.
To po co przysięga i noszenia na rękach jak jestem tobie zbędna.Dość mam tych kłamstw i udawania.Nie potrzebuje ciebie i twego kochania.
I wiesz ja sama odejdę bez twego wychylania,wyjdę tylnymi drzwiami bez pożegnania.